Οι σκιές

Ζουν και περπατούν ανάμεσά μας. Φιγούρες ράθυμες, σκυφτές, λες και η βαρύτητα τις τραβά με μεγαλύτερη δύναμη απ' όλους του υπόλοιπους. Περιφέρονται αργά, μονολογούν, ζητούν χρήματα, σου λένε "πεινάω". Κάποιοι κουβαλούν μεγάλες σακούλες, βρώμικες, μισοσκισμένες. Άλλοι μένουν με τις ώρες ξαπλωμένοι σε παγκάκια, σε ήσυχες εισόδους πολυκατοικιών ή στα σκαλιά μιας εκκλησίας. Αν σε πλησιάσουν, τρομάζεις. Αγανακτείς. Σιχαίνεσαι. Είναι ενοχλητικές οι σκιές. Έχουν ρουφήξει όλη την εξαθλίωση της κοινωνίας, σου κρύβουν τον ήλιο, τη θέα, μυρίζουν, φτύνουν. Και φταίνε. Δεν αξίζουν τη συμπόνια σου. Ούτε καν τον οίκτο σου. Δεν είναι άνθρωποι. Δεν έχουν τίποτα ανθρώπινο πάνω τους. Είναι σκιές. Είναι ενοχλητικές σκιές.