Αποκτήνωση

Είχε μόλις αγοράσει χαρτί κουζίνας για το σπίτι και ανηφόριζε αγκαζέ με τη φίλη της. Θα μπορούσε να διαλέξει εκείνο το δρόμο ή τον άλλο, αλλά επέλεξε αυτόν. Μια γωνία μετά, χαμένη στις σκέψεις της, άκουσε γρήγορους βηματισμούς στο ανοιχτό πάρκινγκ. Γύρισε και τον είδε να τρέχει. Φορούσε σκουφί, κασκόλ μέχρι τη μύτη, όλα όσα φορούσε μαύρα. Στιγμές μετά είδε και τον άλλο. Με κουστούμι. Και άκουσε τη φωνή του να ηχεί 'Κλέφτης! Σταματήστε τον! Είναι κλέφτης!' Και τους είδε να παλεύουν. Πάγωσε. Για μια στιγμή φοβήθηκε το μαυροφορεμένο, μετά φοβήθηκε τον κουστουμάτο. Είδε ένα σακίδιο να πέφτει, άκουσε ένα μεταλλικό ήχο. Κράτησε το μπράτσο της φίλης της και την τράβηξε λίγο πιο πίσω. Εκείνος πέρασε από μπροστά τους. Τις κοίταξε, τον κοίταξαν κι αυτές. Σειρά είχε ο άλλος. Έτρεξε πίσω του, φωνάζοντας 'Κλέφτης!'

Κοίταξε γύρω της. Κόσμος κοιτούσε, αλλά κανείς δεν έκανε βήμα. Άρχισε κι εκείνη να τρέχει πίσω από τις φωνές του κουστουμάτου. Τον είδε να τα παρατάει, να γυρνάει πίσω ξεφυσώντας. Κανείς δεν έκανε βήμα.

Χαιρέτησε τη φίλη της και πήρε το δρόμο για το σπίτι. Είδε κάποιον να ψάχνει στα σκουπίδια. Προχώρησε. Ανέβηκε στον τέταρτο. Βγήκε στο μπαλκόνι. Και ούρλιαξε μια φράση που είχε ακούσει σε τραγούδι. Δεν είμαι με κανέναν.