Changes, changes

Είμαι κατενθουσιασμένη με το σουλούπωμα που έκανα στο blog μου! Η γραμματοσειρά του τίτλου μοιάζει τρομακτικά με το δικό μου βιαστικό και άτσαλο γραφικό χαρακτήρα. Τα χρώματα μού φέρνουν στο νου τη φθινοπωρινή θάλασσα-σχεδόν μπορώ να τη μυρίσω! Όσο για την εικόνα του background, 'ντάξει, ούτε παραγγελία να την έκανα στον Blogger να τη βάλει στα προσχέδια!

Γενικά τρελαίνομαι για αλλαγές. Πάντα μου δημιουργούσαν ένα σφίξιμο στο στομάχι, αλλά πάντα μου άρεσαν. Νομίζω είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που φοβάμαι ο,τιδήποτε πάει να κουνηθεί έστω και λίγο. Το έχουν πει και ψυχολόγοι αυτό: όσο περισσότερο σοκ και δέος επικρατεί σε μια ανθρώπινη ζωή, τόσο περισσότερο ανάγκη έχει αυτή η ζωή το status quo να μείνει quo. Ίσως γι' αυτό να παρενέβην σήμερα στο φτωχό μου ιστολόγιο. Για να ξορκίσω το φόβο. Καλή μας δύναμη και καλή μας τύχη.

Τη λατρεύω τη βροχή. Όταν ήμουν μικρή, πίστευα ότι η βροχή έχει τη δύναμη να παίρνει όλα τα δεινά μακρυά. Να ξεπλένει τις αυλές των σπιτιών και μαζί μ' αυτές να ξεπλένει τον κόσμο όλο. Δε διατηρώ πια αυτές τις αυταπάτες, εξακολουθώ όμως να περιμένω με αγωνία μικρού παιδιού τα πρωτοβρόχια. Και νομίζω σήμερα πως θα 'ρθουν.