Έτσι όπως καθόμουν και χάζευα τα φωτάκια στο δέντρο να αναβοσβήνουν απαλά, ξύπνησε μέσα μου η ανάμνηση του δέντρου στο παιδικό μου σπίτι, με τις μυρωδιές, την απόλυτη ησυχία τριγύρω, τις βαριές κουβέρτες.
Αύριο το βράδυ θα είμαι σε ένα μέρος πολύ όμορφο. Σίγουρα πολύ πιο όμορφο από την πόλη που μεγάλωσα. Γιατί τότε όμως τον ενθουσιασμό μου για το καινούριο τον νικά η νοσταλγία για το παλιό και οικείο;
Είναι παράξενο, γιατί έχω αλλάξει τόσα σπίτια από τα 18 μου, αλλά εκείνο, το παιδικό μου σπίτι θα είναι για πάντα το "σπίτι μου". Ίσως πιο σπίτι μου απ' όλα.
Και τα Χριστούγεννα στο σπίτι μου θα είναι πάντα τα πιο γλυκά και τα πιο ζεστά.
Αύριο το βράδυ θα είμαι σε ένα μέρος πολύ όμορφο. Σίγουρα πολύ πιο όμορφο από την πόλη που μεγάλωσα. Γιατί τότε όμως τον ενθουσιασμό μου για το καινούριο τον νικά η νοσταλγία για το παλιό και οικείο;
Είναι παράξενο, γιατί έχω αλλάξει τόσα σπίτια από τα 18 μου, αλλά εκείνο, το παιδικό μου σπίτι θα είναι για πάντα το "σπίτι μου". Ίσως πιο σπίτι μου απ' όλα.
Και τα Χριστούγεννα στο σπίτι μου θα είναι πάντα τα πιο γλυκά και τα πιο ζεστά.
True Dat sister! Amen!
ΑπάντησηΔιαγραφή