Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Το μέλλον απ' το παρελθόν

Με τη Nele συναντιόμαστε μια φορά την εβδομάδα. Εκείνη μου μαθαίνει γερμανικά, εγώ της μαθαίνω ελληνικά.
Χθες καθήσαμε σ' ένα ήσυχο cafe στο Wedding.
Χθες, η Nele έμαθε το μέλλοντα.

- Λοιπόν, τι θα κάνεις αύριο;
- Μμ... Το πγωί θα πάω στη δουλειά, και το βγάδυ θα πάω στο σπίτι του πατέγα μου και της μητέγας μου, γιατί η μητέγα μου έχει γενέθλια.
- Αχ, τι ωραία! Και θα φάτε όλοι μαζί;
- Ναι! Warte.

(ψαχούλεμα στην μπλε πάνινη τσάντα της - κινητό - φωτογραφία - μια χειροποίητη κάρτα - την έφτιαξε η αδερφή της - γράφει κάτι σαν "η άνοιξη έρχεται σιγά σιγά, ώρα να πάμε βόλτα με τα ποδήλατα" - λυγμός που ανεβαίνει στο λαιμό - κλάμα - αγκαλιά - τα σπαστά μου γερμανικά λένε κάτι σαν "με συγχωρείς, εγώ έχασα τα γενέθλια της μαμάς μου φέτος γιατί ήμουν εδώ, δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσο δύσκολο να είμαι μακρυά τόσο καιρό, αλλά τελικά είναι πολύ δύσκολο" - τα τέλεια γερμανικά της μου λένε κάτι σαν "δεν πειράζει, ξέρω, καταλαβαίνω, είναι δύσκολο" - πιο σφιχτή αγκαλιά - χθες η Nele έμαθε το μέλλοντα - εγώ πάλευα με το χθες)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου