Η Σ. είναι 23. Μένουμε μαζί, συναντιόμαστε στην κουζίνα και, καθώς μαγειρεύουμε, μου ζητάει συμβουλές (για αγόρια συνήθως). Μ' αρέσει όπως με κοιτάει. Με τα μεγάλα της μάτια ορθάνοιχτα, το στόμα και το σαγόνι κάπως σφιγμένα, το κεφάλι της να γνέφει κάθε τόσο συγκαταβατικά. Επαναλαμβάνει αυτά που της κάνουν εντύπωση - ίσως για να τσεκάρει αν τα έμαθε καλά.
Σήμερα βρεθήκαμε στη στάση και περπατήσαμε μαζί προς το σπίτι. Ήμουν συννεφιασμένη. Της τα είπα και συννέφιασε κι αυτή. "You know, Katerina, you can't argue with this thing". Μου το είπε με το χέρι της να ακουμπά απαλά στο μέρος της καρδιάς. Σειρά μου να γουρλώσω τα μάτια, να κάνω παύση και να κουνήσω το κεφάλι. Δε θέλει πολύ ανάλυση το πράγμα. Ή το νιώθεις ή όχι. You can't argue with this thing.
Σήμερα βρεθήκαμε στη στάση και περπατήσαμε μαζί προς το σπίτι. Ήμουν συννεφιασμένη. Της τα είπα και συννέφιασε κι αυτή. "You know, Katerina, you can't argue with this thing". Μου το είπε με το χέρι της να ακουμπά απαλά στο μέρος της καρδιάς. Σειρά μου να γουρλώσω τα μάτια, να κάνω παύση και να κουνήσω το κεφάλι. Δε θέλει πολύ ανάλυση το πράγμα. Ή το νιώθεις ή όχι. You can't argue with this thing.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου