Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013

Λίγο πριν το τέλος μιας χρονιάς ακόμα. Μιας χρονιάς που τα πήρε όλα και τα σήκωσε. Που έστησε στον τοίχο ό,τι είχα δεδομένο και το πυροβόλησε ανάμεσα στα μάτια.

Έχω πια την αίσθηση ότι στη ζωή έχεις δύο επιλογές. Η πρώτη είναι να βυθίζεσαι σε ό,τι σου συμβαίνει, να το σκέφτεσαι και να το ξανασκέφτεσαι, να λες "κρίμα" και να αναρωτιέσαι "γιατί". Η δεύτερη είναι να σκαρφαλώνεις τους τοίχους που σου υψώνονται. Να κοιτάζεις τα νέα δεδομένα και να λες "οκ, δικέ μου, τι μπορούμε να κάνουμε μ' αυτά;" Να πολεμάς. Η ζωή δε χρωστάει τίποτα σε κανέναν. Η ζωή είναι αυτό που την κάνεις να είναι. 

Ο καθένας μας περνά για μια μικρή (πολύ μικρή, γαμώτο) βόλτα απ' αυτόν τον κόσμο. Και το κρίμα είναι να σπαταλάς τη βόλτα σου λέγοντας "κρίμα".

2 σχόλια:

  1. Τιποτα δεν είναι σπατάλη οταν κανεις και λες οτι νιώθεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H ζωή δε μας χρωστάει, συμφωνώ. Μακάρι το νέο έτος να χαρίσει αυτό που μας στέρησε το προηγούμενο, λέω εγώ. Το θάρρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή